gözlerin gözlerime

Güneşi arkasına alacak şekilde oturmuştu. Bir sohbet sonrası gözlerimize geldi konu. Ben sabit dururken gözlerimi daha yakından görmek için biraz yaklaştı.

 "Senin gözlerin hangi renk, siyah mı?" dedi.  Ben de "siyah gibi; ama siyah göz olmazmış. Yani koyu kahverengi" dedim.

O yaklaşınca ben de onun gözlerini ilk kez bu kadar yakından görüyordum.

Uzmanlar güneş ışınlarının sekiz dakika gibi bir sürede yeryüzüne ulaştığını söylüyordu; ama benim için o anda onun bana yaklaşıp gözlerime yakından baktığı o anda, güneş bütün ışınlarını gözlerime yansıtmıştı ki kör olmuştum. Hem de bir dakikadan kısa sürede bütün ışınlar yeryüzüne değil; ama benim hücrelerime değin geliyordu. Yine aynı uzmanlar güneşin enerjisinin bilmem kaç milyonda birinin yeryüzüne ulaştığını ve bu enerjinin üç günlük toplamının bir çok enerji kaynağının toplam enerjisine eşit olduğunu söylese de benim için o anda kalbim heyecandan nefes almışlığımla kalmış; bütün hayat enerjim o nefes alışımda depolanmıştı.

O bütün hayat enerjimin toplandığı nefesi bırakmam için onun "bizim gözlerimiz birbirine benziyor" demesi yetti.


Bu yazı Iron & Wine Cinder and Smoke şarkısı eşliğinde yazılmıştır.